Syrische hamster (goudhamster)In de volksmond wordt dit diertje vaak 'goudhamster' genoemd. De officiële naam is 'Syrische hamster', omdat hij niet altijd zijn wildkleur goud heeft.
In 1839 ontdekte George Waterhouse de Syrische hamster, hij noemde zijn vondst 'Cricetus auratus', dat betekent 'gouden hamster'. Daarna dacht men lange tijd dat de Syrische hamster uitgestorven was, je kon hem alleen nog in het museum bewonderen.
In 1930 werden in de Syrische woestijn een vrouwtje en haar jongengevonden. Slechts 3 overleefden het transport en de gevangenschap. Veel mensen denken dat alle gehouden Syrische hamsters afstammen van dit nest. Ze werden gefokt en worden tegenwoordig als huisdier of als proefdier gehouden.Russische dwerghamsterDe Russische dwerghamster is eenvan de populairste dwerghamsters. Hij komt oorspronkelijk uit Noord-Kazachstan dat ligt in Siberië. Eind jaren '60 hield Klaus Hoffman, een wetenschapper die hoorde bij het Max Planck Instituut in Duitsland, zich bezig met het fokken en bestuderen van deze dwerghamsters. Waarschijnlijk zijn de meeste Russische dwerghamsters uit Europa en de V.S. die worden gehouden nakomelingen van de dwerghamsters van het Max Planck Instituut.Roborovski dwerghamsterDe Roborovski dwerghamster komt oorspronkelijk uit Zuid- en West-Mongolië. Pas in de eind jaren '70 werd de Roborovski dwerghamster bekend als huisdier.Campbelli dwerghamsterDe Campbelli dwerghamster komt oorspronkelijk uit Noord-Mongolië, Noord-China en Tuva. Deze dwerghamsters werden in 1905 ontdekt door Thomas. De Campbelli dwerghamster is nauw verwant met de Russische dwerghamster.Chinese dwerghamsterDe Chinese dwerghamster komt oorspronkelijk uit China. Ze kunnen zowel overleven in beboste gebieden, als in kale vlaktes. In de jaren '60 werd hij bekend als huisdier, daarvoor alleen als proefdier.

De meeste hamstersoorten leven solitair, oftewel ze leven alleen, en zijn meestal aggressief tegen hun soortgenoten. Sommige hamstersoorten kunnen wel goed met elkaar overweg Hamsteren:Met hamsteren bedoelen we dat de hamster het eten in zijn wangzakken stopt, zo brengt hij het naar zijn huisje/plaatsje en kan dan met strijkende bewegingen het eten er weer uit halen. Dit was vooral handig voor de wilde hamsters. Alle hamsters doen dit wel eens.